Modernitenin İronisi Olarak Globalleşme
Tüketimciliğin getirdiği bir yüz göz olma, teknolojik imkanların sağladığı hedonizmin bir bana neciliği, maddi çıkarların sildiği duygudaşlık... sadece günlük hayatın olağanlığının göstergeleri olarak işlemedi; Baudelaire`n deyimiyle, modernitenin ve postmodernitenin ressamları olarak dünya ahvalini de resmetti.
Artık ortalıkta ne Simmel`in saygılı ne de Schopenhauer`in ıstırap duyan insanı var. Ama Durkheim`in anomik, Veblen`in gösterişçi figürleri hakim konumda.
Ve bir kısır döngü yeni yüzyılda da süregidiyor: Kriz bireyleri insansızlaştırarak (de-humanization) derinleşiyor, derinleştikçe insansızlaştırma yeni bir kültürel form ve hayat tarzı olarak kendini gösteriyor. Bu durum ise, krizi kriz olmaktan çıkarıp günlük hayatta olağan hale getiriyor: Bireyler ıstırap duymadıkları sözde bir kriz karşısında kaçışçı (escapist) bir tavır alarak o krizi sanal şekilde alt etmeye yöneliyorlar: Yani tüketiyorlar, teknolojiyle oynuyorlar, egoist çıkarları maksimum kılmanın acımasız savaşını veriyorlar, somut ve maddi olanı baş tacı ediyorlar. Yeni bir medeniyet değil, adeta insansızlaştırılmış bir dünya kuruyorlar.
Baskı Sayısı : 1. Basım
Sayfa Sayısı : 137
Cilt Tipi : Ciltsiz
Kağıt Tipi : 2. Hamur
- Yorumlar (0)
- Ödeme Seçenekleri
-
144,00 TL64,80 TL
-
163,00 TL73,35 TL
-
181,00 TL81,45 TL
-
604,00 TL241,60 TL
-
293,00 TL117,20 TL
-
298,00 TL119,20 TL
-
314,00 TL141,30 TL
-
%2841,00 TL29,52 TL
-
%2565,00 TL48,75 TL
-
%2550,00 TL37,50 TL
-
%2532,50 TL24,38 TL
-
%2530,00 TL22,50 TL
-
%2062,00 TL49,60 TL
-
%2090,50 TL72,40 TL
-
%2032,50 TL26,00 TL
-
%2099,00 TL79,20 TL
-
%2020,00 TL16,00 TL