Şehirde Bir Yılkı Atı

Yağmur oldum, paranoyak oldum Canım sıkıldı, bir votka içtim Deniz kıyılarında ağlama noktalarını ben seçtim Hiç değmedi gözlerim yaşlarına Sabahı polis korkusuyla aydım Durdum yaslandım bir iş ilânına Bin kere evlendim ben bu Hayat’la Bir kere adam gibi boşanamadım Telef oldum, uzun bir şiirde Baktım hiçbir naneye yaramıyor Yaranamıyor gönlüm bu sulara Deniz eskisi bir göl oldum Adım ummandan uzak...belki çöl oldum