Açıklama
‘’…Kadın kendisinin olmayan bu çocuklara şefkat gösterip gözyaşlarına boğulduğunda, onun içinde yaşayan Tanrı’yı gördüm. İşte o zaman insanın neyle yaşadığını anladım. Hâl böyle olunca Tanrı’nın bana son dersini verdiğini ve beni bağışladığını anladım. Ve o anda üçüncü kez gülümsedim.’’
‘’İvan öyle deliye döndü ki gözlerinden ateş çıkıyordu, ancak sonra her yer karanlığa gömüldü. İvan kendine geldiğinde Gavrilo çoktan gitmişti. Ortalık gün gibi aydınlıktı. Evinin etrafında sanki bir motor çalışıyormuş gibi bir patırtı kütürtü vardı. İvan dönüp baktığında gördü ki arkadaki ambar tamamen yanmış, yangın yan ambara sıçramıştı. Alevlerle birlikte duman ve dumanla karışan saman parçaları eve doğru gidiyordu…”
– Ah, aferin sana! diye bağırıyordu şef. O kadar çok toprağın var ki artık!
Lev Tolstoy
Kızıl Panda Klasikler Dizisi – 4
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.