Vahşetin Çağrısı

“Hayatın tam tepe noktasını ve yaşamın daha öteye gidemeyeceğini
işaret eden bir mest olma hali vardır. Çelişki tam da
burada ortaya çıkıyor; bu mest olma hali, kişi en canlı halindeyken
kendini gösteriyor ve ona canlı olduğunu tamamen
unutturuyor. Bu mest olma hali ve yaşamın unutuluşu, alevler
içinde kendinden geçen sanatçılarda olur; yakılıp yıkılmış bir
savaş alanında aklını kaybeden ve acımaksızın öldüren bir
askerde olur. Sürünün başını çeken, kurt gibi haykıran, ay
ışığında önünden hızla geçen kanlı canlı yiyeceğini kovalayan
Buck’ta da oldu. Yaradılışının derinlerinden, kendisinden
daha derin olan bir derinlikten sesleniyordu. Zamanın rahmine
geri dönüyordu. Hayatın iniş çıkışı, varoluşun gelgit dalgaları,
içinde ölümden başka her şey olan, ateşli ve şahlanmış,
kendini hareketle tanımlayan, yıldızların altında ve hareketsiz
toprağın üzerinde coşkuyla uçan ve her bir kasın, eklemin,
sinirin mükemmel coşkusu onu esir almıştı.”